Ellie Hahn (1949) kreeg haar opleiding aan de Academie Artibus onder leiding van J. van Luijn en later professor V. Esser. Hahn ontving verschillende prijzen voor haar werk. In 1975 won ze de kunstprijs Willem F.C. Uriot en in 1977 ontving ze de Gouden Ereprijs van de Prix de Rome in vrije beeldhouwkunst. Haar torsen en fragmenten laten een ruimtelijke beweging zien en een natuurgetrouwe weergave. Ze drukken vaak abstracte begrippen uit, tot de essentie teruggebracht. Kenmerkend voor haar beelden is een minimale afwerking en een heldere, eenvoudige vorm. Aanleiding tot een beeld vindt de Hahn in 'alledaagse' dingen, zoals een gebaar of een ontmoeting, een dier of mens. Ze vervaardigd haar beelden in klei, brons of steen.
DE FR
