Novello Finotti werd in 1939 in Verona geboren. Hij woont en werkt in Sommacampagna bij Verona en in Pietrasanta (dicht bij Pisa).
In 1959 werd werk van hem tentoongesteld tijdens het derde Internationale Concours van Bronzetto in Padua. In 1966 werd een deel van zijn werken getoond tijdens de Internationale Biënnale van Venetië en in 1984 kreeg hij hier een aparte ruimte toegewezen. Tot zijn belangrijkste eigen tentoonstellingen behoren die in de Jackson Iolas Gallery in New York (1977), de tentoonstelling tijdens het festival Dei Due Mondi of Spoleto in Charleston in de V.S. (1978), en die in het Palazzo Te in Mantua (1986). In 1988 werd hij uitgenodigd deel te nemen aan een reizende tentoonstelling in Japan onder de titel Scultura Italiana del XX secolo (Italiaanse beeldhouwkunst van de 20e eeuw). In 1989 werd zijn werk getoond in het Centro de Arte Euroamericano in Carácas; in 1992 in de Kerk van San Agostino in Pietrasanta en in 1995 in de Galleria Credito Valtellinese in het Palazzo delle Stelline in Milaan. In 1998 stelde hij een deel van zijn werken tentoon in de Nardin Gallery in New York. In 1997 werd hij onderscheiden met de vijfde Internationale Prijs van Pietrasanta en Versilia. Hij heeft opdracht gekregen om drie portalen te maken voor de San Giustina basiliek in Padua.
De beelden van Novello Finotti zijn aantrekkelijk en verleidelijk, met name de details. Deze kunnen fragmentarisch zijn, maar zijn altijd menselijk, zoals benen, armen of vingers. Zoals in alle beeldhouwwerken bewegen ze niet, maar ze lijken wel met ons te spreken. Ze stimuleren ons tot een monoloog, dialoog of gesprek. De beelden van Finotti hebben een zoete intimiteit en zoete verwondering is ook het hart van zijn creativiteit.
