Els Kingma

Els Kingma (1947) heeft een brede achtergrond op het gebied van de kunst. Naast tekenstudies bij Ateliers 63 heeft ze opleidingen gevolgd op het gebied van de mime en bewegingsleer. Vanaf de jaren 90 werkt Kingma als zelfstandig beeldhouwer en als docent aan de mime-opleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Bij Richard de Vrijer en Ellie Hahn volgde Kingma beeldhouwlessen. 

Kingma houdt van de ambachtelijkheid van het werken in steen. Wat haar boeit om te vertalen naar “beeld” was, en is nog steeds, de menselijke figuur. Die vertaalslag krijgt zijn vorm in torsen, benen en koppen in diverse steensoorten en maten. Waar ze in haar vroegere werk de hele figuur verbeeldde, is haar aandacht verschoven naar een detail, een fragment. Het uitgangspunt is altijd herkenbaar maar zeker niet realistisch vormgegeven. Kingma’s werk vraagt om een aandachtige beschouwing.

Vorm, hardheid, weerbarstigheid, kleur en structuurverschillen inspireren haar en vormen een voortdurende uitdaging. Ze streeft naar een precieze en heldere contour in haar beelden. Ze gaat uit van de oorspronkelijke vorm van de steen en maakt optimaal gebruik van de structuur en kleur ervan. Haar doel is met (ogenschijnlijk) minimale middelen een maximale expressie en intensiteit te bewerkstelligen. De spanning van de contouren van een beeld en de huid/textuur ervan, zijn gaandeweg steeds belangrijker geworden voor Kingma. Ook polijst ze de steen minder vaak en laat de ruwe structuur van het hakken zien of ze zoekt specifiek naar contrasten. Over de betekenis van haar beelden is Kingma helder. Ze kan zich goed vinden in een uitspraak van de Poolse beeldhouwer Magdalena Abakanowicz: “wat ik wil zeggen met mijn beelden, zeggen mijn beelden”.

Of haar beelden klein of groot zijn van formaat, haar torso’s zijn altijd monumentaal, zacht in uitstraling en karakteristiek.