Roberto Rocchi

Roberto Rocchi werd in 1962 in het Italiaanse Carrara geboren, waar hij na zijn opleiding aan het kunstlyceum beeldhouwkunst studeerde aan de kunstacademie bij de beroemde meester Floriano Bodini. Hij richtte in Carrara een atelier op en specialiseerde zich in marmeren, bronzen en ijzeren beeldhouwwerken. Vanaf 1995 was hij werkzaam als docent aan de kunstacademies van Napels, Milaan, Bologna, Sassari, Macerata en Foggia.

Vanaf 1982 nam Rocchi deel aan vele tentoonstellingen in Italië en daarbuiten, en werd zijn werk opgenomen in particuliere en openbare collecties in verschillende landen waaronder Italië, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Nederland en de Verenigde Staten.

Tussen 1990 en 1995 concentreert Rocchi’s werk zich sterk en lucide op een specifieke probleemstelling, namelijk de complexe verhoudingen die ontstaan tussen verschillende en aan elkaar tegengestelde fenomenen: plasticiteit en lichtheid, abstractie en concretisering, sterkte en breekbaarheid, stijfheid en souplesse, stilstand en beweging, herinnering en vluchtigheid. Voor Rocchi moet de centrale vraag voor de gehele moderne beeldhouwkunst, de relatie materie-vorm-ruimte-tijd, niet worden gezien in termen van antithese of synthese, maar als wisselwerking tussen het ene en het andere element. Rocchi’s werk laat een ontwikkeling zien van het hele lichaam naar torso’s, bustes, buiken en borsten, om uit te monden in de gedetailleerde weergave van onderdelen van het lichaam die pure gevoelens tot uitdrukking brengen. Helemaal niet gericht op de geest, in zeldzame gevallen op het gezicht, maar altijd bijzonder liefdevol. De liefde wordt metaforisch weerge-geven in prille meisjesborsten, mannenborsten die lijken op beschermende schilden, volle vrouwenboezems en slanke bustes die zich wellustig strekken. Passie, erotiek en tederheid.